تقویت امیدواری در رسانه‌ها
ا تقویت امیدواری در رسانه‌ها
بی‌شک ایمان و باور قلبی به آرمان‌ها، انگیزه و اراده برای پیمودن مسیر با امید به آینده روشن، بزرگ‌ترین سرمایه اجتماعی و مؤلفه مهم قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران است که می‌تواند در میان تلاطم‌های شدید سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و تحولات شتابان منطقه‌ای و جهانی نقطه اتکای مردم و اطمینان آنها برای تحقق آرمان‌ها و اهداف عالیه نظام اسلامی باشد.
یجاد فضای امید به آینده بهتر، ارتقای امیدواری به زندگی، اطمینان به بهبود محیط و فضای کسب‌وکار، امید به برقراری عدالت، حسن ظن به نظام سیاسی، اقتصادی، قضایی و... که دو مؤلفه مهم «رضایت» و «امنیت» را فراهم می‌آورد، از مهم‌ترین مؤلفه‌های توسعه و سلامت اجتماعی است که بیشتر جوامع از کشورهای در حال توسعه گرفته تا کشورهای پیشرفته نیازمند آن هستند.
«امیدواری اجتماعی» یکی از مؤلفه‌های جدی سرمایه اجتماعی است که زمینه‌ساز همبستگی با مؤلفه‌های دیگری، چون اعتماد اجتماعی و مشارکت اجتماعی می‌شود. موضوعی که در طول چهار دهه‌ای که از پیروزی انقلاب اسلامی می‌گذرد، همواره عامل حضور اقشار گوناگون جامعه در صحنه‌های مورد نیاز انقلاب بوده و توانسته است جمهوری اسلامی ایران را از مسیر پر فراز و نشیبی که پیش رو داشت، به سلامت عبور دهد.
برای حفظ و پایداری امید و انگیزه و تقویت آن، نظام فرهنگی‌ـ رسانه‌ای کشور وظیفه خطیر و سنگینی بر عهده دارد. رسانه‌ها نیز در کنار ایفای نقش به عنوان زبان گویای جامعه و نقد سازنده برای حل مشکلات و رفع کاستی‌ها، وظیفه دیگری نیز دارند که مرتبط با نظریه مسئولیت اجتماعی است و آن، تقویت سرمایه اجتماعی و به طور خاص امید و امیدواری است که با توجه به تعالیم اسلامی و روح دینی حاکم بر جامعه، این مهم را می‌توان با احصای مؤلفه‌هایی، چون توکل، تقوا، معادباوری و مهدویت تبیین کرد.
در این میان، رسانه‌های جمعی به ویژه رسانه ملی باید به نکات مهمی توجه داشته باشند، از جمله مخاطب‌شناسی دقیق و هدف‌مند، واقعبینی و واقع‌نمایی در ترسیم پدیده‌های اجتماعی، درگیر شدن هرچه بیشتر با واقعیتهای زندگی روزمره مردم، تقویت ارزش-ها و برنامههای امیدآفرین، تقویت عناصر مثبت و هویتبخش، ترسیم چشم‌انداز آینده انقلاب اسلامی به صورت روشن و واقع‌بینانه، ارزیابی واقعی و دقیق از شرایط موجود و شناخت نقاط قوّت و ضعف، فرصتها و چالش‌های داخلی و خارجی، تقویت همبستگی اجتماعی و ترویج خودانتقادی.
